-
1 jątrzyć się
vr( o ranie) to festerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jątrzyć się
-
2 jątrzyć
(-rzę, -rzysz); vt( podburzać) to incite* * *ipf.1. (= drażnić, denerwować) fester, rankle.2. pat. (= utrudniać gojenie) fester.ipf.t. pat. (= zaogniać się, ropieć) fester.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jątrzyć
-
3 otw|orzyć
pf — otw|ierać impf Ⅰ vt 1. (odemknąć) to open [bramę, drzwi, okno, butelkę, kopertę]- otworzyć siłą to force open- otworzyć gwałtownie to burst open- otworzyć drzwi z zamka/z kłódki to unlock/to unlatch the door- otworzyć komuś drzwi to let sb in2. (rozchylić) to open (wide)- otworzyć usta ze zdziwienia to open one’s mouth wide with surprise3. (rozłożyć) to open [książkę, menu, parasol, ramiona]- motyl otworzył skrzydełka the butterfly spread its wings4. (założyć, uruchomić) to open- otworzyć konto w banku to open a bank account- otworzyć sklep to open a shop- otworzyć własny interes to go into business, to open up one’s own business5. (rozpocząć) to open- przewodniczący otworzył dyskusję the chairman opened the discussion6. Med. to cut open, to open up [brzuch, klatkę piersiową] 7. pot. (włączyć) to switch a. to turn on [radio, telewizor] Ⅱ otworzyć się — otwierać się 1. (odemknąć się) to open- furtka nie chce się otworzyć the gate won’t open- drzwi otworzyły się gwałtownie the door burst open2. (rozchylić się) to open- kwiat otworzył się nazajutrz the flower opened next day3. (jątrzyć się) to open- otworzyła się niezagojona rana an old wound opened up4. przen. (roztoczyć się) to open out a. up- otworzył się przed nimi piękny widok a beautiful view opened out a. up before them■ mieć oczy (i uszy) otwarte to keep one’s eyes open a. peeled a. skinned- nie otworzyć ust/gęby pot. not to open one’s mouth, not to say a word- otworzyć drogę/pole do czegoś to open the doors to sth- otworzyć duszę/serce przed kimś to open one’s heart to sb- otworzyć komuś oczy na coś to open one’s eyes to sth- otworzyła mi oczy na jego prawdziwe zamiary she made me realize his real intentions- otworzyły mi się oczy na coś my eyes were opened, I woke up to sth- przyjmować/witać kogoś z otwartymi ramionami/rękami to greet sb with open armsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otw|orzyć
-
4 jątrz|yć
impf Ⅰ vt 1. Med. to inflame, to irritate [ranę] 2. książk. (podburzać, drażnić) to incense, to exasperate- umiejętnie jątrzył ich wzajemną niechęć he was (very) good at inflaming their mutual animosityⅡ jątrzyć się 1. Med. [rana] to fester 2. książk. (wzmagać się) to fester- jątrzące się spory/problemy festering disputes/problems- jątrząca się nienawiść festering hatred3. książk. (irytować się) jątrzył się, gdy wspominał tamten incydent it irked a. galled him to think about the incident książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jątrz|yć
-
5 zaogniać
impf ⇒ zaognić* * *ipf.1. (= powodować stan zapalny) irritate, inflame, fester.2. lit. (= zaostrzać) embitter, envenom; (sytuację, spór) envenom the situation, the dispute.3. lit. (= wywoływać rumieńce) flush.ipf.1. ( o ranie) (= jątrzyć się) become inflamed, become irritated, fester.2. lit. (= zaostrzać się) aggravate.3. lit. (= rumienić się) flush.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaogniać
-
6 gn|oić
impf Ⅰ vt 1. pot. (znęcać się) to bully- gnoić żołnierzy to bully the soldiers ⇒ zgnoić2. Roln. to manure [glebę, pole] 3. (dopuszczać do gnicia) to allow [sth] to rot [siano, zboże] ⇒ zgnoić Ⅱ gnoić się (jątrzyć się) to fester- gnojąca się rana a festering woundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gn|oić
См. также в других словарях:
jątrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ranie: nie goić się, ropieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skaleczone miejsce długo się jątrzyło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o konflikcie, sporze … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… … Słownik języka polskiego
zaogniać się – zaognić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ranie: przechodzić w stan zapalny; jątrzyć się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o skórze: zaczerwieniać się, zarumieniać się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ognić się — ndk VIa, ogni się, ognił się «o ranie, wrzodzie itp.: być w stanie zapalnym, nie goić się, jątrzyć się» Ogniące się skaleczenie … Słownik języka polskiego
paskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ranie: goić się z trudnością; ropieć, jątrzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otwierać się – otworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zdolność do odmykania się; odmykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzwi otwierały się z trudem. Spadochron nie otworzył się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… … Słownik języka polskiego
gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
jątrzenie — ↨ jątrzenie się n I rzecz. od jątrzyć (się) … Słownik języka polskiego
otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… … Słownik języka polskiego
rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… … Słownik języka polskiego
